Abstracte Kunst Begrijpen: Je Persoonlijke Gids voor Non-Representatieve Betekenis en Verbinding

Laten we eerlijk zijn, we hebben het allemaal wel eens meegemaakt. Ik herinner me jaren geleden voor een bijzonder verwarrend canvas te hebben gestaan, een wirwar van spetters en gewaagde streken die alle logica leken te tarten, en die bekende steek van onvermogen te voelen, dat knagende vermoeden dat iedereen het "snapt" en ik gewoon… de memo mis. Het is een beetje alsof je een zeer persoonlijk dagboek probeert te lezen dat geschreven is in een taal die je niet spreekt, toch? Frustrerend, intrigerend, en soms ronduit irritant. En ja, ik heb misschien wel eens gemompeld: "Mijn kind zou dat kunnen doen," onder mijn adem. (Spoiler alert: soms doet mijn innerlijke criticus dat nog steeds.)

Maar dit is het punt: abstracte kunst is niet bedoeld om te lezen als een roman of te interpreteren als een letterlijke foto. Het is een heel ander beest, een taal die niet gesproken wordt in woorden of herkenbare beelden, maar in emotie, vorm en pure expressie. En ik ben hier om je te vertellen, van de ene nieuwsgierige ziel tot de andere, dat je er absoluut betekenis in kunt vinden. Het gaat minder over het ontcijferen van een geheime boodschap en meer over jezelf openstellen voor een gesprek. Tegen het einde hiervan, zou je wel eens een stil, diepgaand gesprek kunnen voeren met een canvas waarvan je eens dacht dat het gewoon... verf was. Laten we erin duiken.

De Ongesproken Taal: Waarom Abstract?

Dus, waarom doen kunstenaars überhaupt de moeite met abstracte kunst? Waarom schilderen ze niet gewoon een mooi landschap of een portret? (Niets ten nadele van landschappen of portretten, ik hou er ook van!) Voor mij, als kunstenaar, gaat het vaak om het vastleggen van iets dat woorden of traditionele beelden simpelweg niet kunnen. Ik herinner me een specifiek moment aan zee, de wind die waaide, het licht dat verschoof – een gevoel zo immens en vluchtig dat het schilderen van een letterlijke kustlijn voelde als het proberen de oceaan zelf in een fles te stoppen. Hoe schilder je het rauwe gevoel van volkomen onbeduidend maar toch diep verbonden te zijn onder een immense hemel?

Het gaat om een gevoel, een vluchtig moment, een complexe gedachte, of de pure energie van kleur en vorm. Zelfs vóór volledige abstractie verschoven bewegingen zoals het Impressionisme met zijn focus op licht en momentane perceptie, of het Symbolisme dat zich verdiepte in innerlijke psychologische toestanden, de kunst subtiel weg van puur letterlijke afbeelding, wat de weg effende voor wat komen zou. Kunstenaars begonnen te beseffen dat sommige gevoelens of ideeën, vooral die geboren uit de tumultueuze 20e eeuw, niet konden worden ingeperkt door letterlijke representatie. De komst van fotografie bevrijdde kunstenaars bijvoorbeeld van de enige verplichting om de werkelijkheid af te beelden, wat nieuwe wegen opende voor expressie. Op vergelijkbare wijze leidde de psychologische impact van wereldoorlogen velen ertoe nieuwe, non-representatieve vormen te zoeken om innerlijke onrust en een gefragmenteerde wereld uit te drukken. Dit verlangen om het onzegbare over te brengen, leidde pioniers zoals Wassily Kandinsky (vaak genoemd als de eerste abstracte schilder), Kazimir Malevich, en Piet Mondrian om zich los te maken van traditionele representatie, waardoor de grenzen van wat kunst kon zijn, werden verlegd.

Hun baanbrekende inspanningen effenden de weg voor diverse abstracte bewegingen zoals het Kubisme (denk aan Pablo Picasso), dat de realiteit fragmenteerde; het Futurisme (zoals Umberto Boccioni's dynamische sculpturen), dat beweging en technologie verheerlijkte; het Abstract Expressionisme (Jackson Pollock's energieke druipers of Mark Rothko's contemplatieve kleurvelden), gericht op rauwe emotie en spontaniteit; en het Minimalisme (Donald Judd's precieze vormen), dat kunst terugbracht tot de essentie. Elke beweging, op zijn eigen manier, verzette zich tegen de beperkingen van letterlijke afbeelding en zocht naar nieuwe visuele talen.

Stel je voor dat je het gevoel van pure vreugde probeert te beschrijven. Je zou dingen kunnen opsommen die je gelukkig maken, maar hoe vang je de essentie van vreugde zelf? Abstracte kunst probeert precies dat te doen voor allerlei menselijke ervaringen. Het pelt het letterlijke af om tot de kern van een idee of emotie te komen. Het is moedig, eigenlijk, om iets zo rauw en open te stellen, zonder het vangnet van herkenbare vormen. De uitdaging ligt in het vertalen van een abstract concept naar een non-representatieve vorm die nog steeds resoneert. En het vraagt van jou, de kijker, om ook moedig te zijn – om het onbekende ermee in te stappen.

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:The_Creation_Of_The_Mountains.jpg, https://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/deed.en

Mijn "Zonder Gedoe" Gids voor het Benaderen van Abstracte Kunst

Oké, klaar om erin te springen? Geweldig. Dit gaat niet over rigide regels, het gaat over het vinden van jouw weg. Zie het als een vriendelijke handdruk met het canvas.

Ooit volledig verloren gevoeld voor een canvas? Klaar om het regelboek weg te gooien? Goed! Vergeet alles wat je denkt te weten over "understanding" art. Dit is geen test. Het is een uitnodiging. Hier zijn een paar manieren waarop ik abstracte werken benader, zowel als maker als kijker, die je hopelijk ook helpen:

1. Laat de "Wat Is Het?" Vraag Los

Dit is misschien wel de grootste hindernis. Onze hersenen zijn bedraad om patronen, gezichten, objecten te herkennen. Als we ze niet zien, voelen we ons vaak verward of zelfs bedrogen. Maar bij abstracte kunst is de vraag niet "Wat is het?" maar eerder "Wat doet het?" of "Hoe voelt het?" Het is als luisteren naar instrumentale muziek – je vraagt niet wat de noten zijn, maar hoe ze je laten voelen. Het is lastig, ik weet het; onze hersenen houden ervan te categoriseren, om dingen een label op te plakken. Maar proberen een letterlijke interpretatie op abstracte kunst te forceren is als proberen een vierkante plug in een rond gat te passen – frustrerend voor iedereen! Zodra je jezelf hebt bevrijd van die letterlijke verwachting, kun je je aandacht richten op de bouwstenen die echt spreken. (En misschien ontdek je wel de geheime superkracht van je brein om het ongeziene te zien, wie wist dat?)

2. Focus op de Bouwstenen: Kleur, Lijn, Vorm, Textuur, Compositie en Ruimte

In plaats van een boom te proberen te zien, kijk naar de individuele elementen. Welke kleuren worden gebruikt? Zijn ze helder of gedempt? Botsen ze of harmoniseren ze? Probeer dit eens: de volgende keer dat je voor een abstract werk staat, kies dan één kleur die eruit springt. Ga ermee zitten. Wat voelt die specifieke kleur? Waar doet het je aan denken, los van elk herkenbaar object? Zijn de lijnen scherp en hoekig, of zacht en vloeiend? Of focus op één enkele lijn – is die onrustig? Sereen? Waarheen leidt die je oog? Welke vormen domineren? Kies een dominante vorm. Voelt die zwaar of licht? Stabiel of precair? Suggereren ze vorm – een impliciet volume of driedimensionaliteit, zelfs op een plat canvas? Is het oppervlak glad of ruw? Kun je het oppervlak bijna voelen door er alleen maar naar te kijken? Wat voegt die tactiele suggestie toe aan de algehele indruk? Dit is de woordenschat van de kunstenaar. En hoe zijn ze allemaal gerangschikt? Dat is compositie – de doordachte plaatsing van deze elementen om balans, spanning of een bepaalde flow te creëren. Overweeg hoe ze op elkaar inwerken. Een vette rode streep naast een grillige zwarte lijn kan een heel ander gevoel oproepen dan zachte, vloeiende blauwen en groenen. Dit is waar de emotionele taal van kleur echt schittert. Wanneer ik een gevoel van stille contemplatie probeer over te brengen, neig ik vaak naar zachte, vloeiende blauwen en groenen, ze over het canvas laten vloeien, vertrouwend op hun inherente kalmerende effect. (Ontdek hier meer over de emotionele taal van kleur in abstracte kunst).

https://live.staticflickr.com/3173/2971037978_95f41144d3_b.jpg, https://creativecommons.org/licenses/by/2.0/

Ruimte speelt ook een cruciale rol; positieve en negatieve ruimte – de vormen binnen het schilderij en de gebieden eromheen – kunnen je aantrekken of afstoten, waardoor een gevoel van openheid of beklemming ontstaat. Een uitgestrekte, lege ruimte kan bijvoorbeeld eenzaamheid of vrijheid oproepen, terwijl strak opeengepakte vormen claustrofobisch of energiek kunnen aanvoelen. Het is als de stilte tussen noten in muziek; het definieert wat gehoord wordt. Om echt te begrijpen hoe kunstenaars deze visuele taal spreken, kan het verkennen van alle kunstelementen ongelooflijk inzichtelijk zijn, vooral het begrijpen van de cruciale rol van negatieve ruimte in abstracte kunst.

En een snelle gedachte over het medium zelf – het materiaal dat de kunstenaar gebruikte. Oliefverf, met zijn rijke diepte en trage droogtijd, maakt diepe gelaagdheid en genuanceerde menging mogelijk, wat vaak een zwaar, contemplatief gevoel geeft. Acrylverf daarentegen droogt snel, wat spontaniteit, gedurfde streken en levendige, vlakke vlakken aanmoedigt. Mixed media kan onverwachte texturen en dimensies toevoegen, wat uitnodigt tot een heel ander soort verkenning. Elk medium fluistert zijn eigen verhaal, beïnvloedt de keuzes van de kunstenaar en, op zijn beurt, jouw ervaring.

Element	Waarop te Letten	Potentiële Impact (Gebruik van de Kunstenaar)
Kleur	Tint, verzadiging, waarde, contrast	Stemming, energie, temperatuur
Lijn	Recht, gebogen, dik, dun	Beweging, richting, emotie
Vorm	Geometrisch, organisch, amorf	Structuur, stabiliteit, vloeibaarheid
Textuur	Glad, ruw, gelaagd, geschraapt	Tastzin, diepte, visuele interesse
Compositie	Rangschikking, balans, flow	Harmonie, spanning, focus, algehele coherentie
Ruimte	Positief, negatief, diepte, leegte	Relatie, spanning, volume, atmosfeer

https://live.staticflickr.com/65535/53064827119_1b7c27cd96_b.jpg, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/2.0/

3. Omarm Je Buikgevoel (Het Is Geldig!)

Dit is cruciaal. Abstracte kunst omzeilt vaak onze logische hersenen en gaat rechtstreeks naar de emotionele kern. Voel je kalm? Angstig? Energiek? Verward? Allemaal geldige reacties. Censureer jezelf niet. Je eerste, rauwe emotionele reactie is je ingang. Ik sta vaak gewoon te kijken, de kleuren over me heen te laten spoelen, wachtend tot een gevoel opborrelt. Soms is het niets, soms is het alles. Ik ben zeker wel eens van stukken weggelopen die me absoluut niets deden, om ze dagen later weer in mijn gedachten te zien sluipen, een betekenis ontvouwend die ik niet had waargenomen. (Ja, mijn brein werkt op mysterieuze manieren, waarschijnlijk te veel koffie betrokken.) Deze onmiddellijke verbinding, of zelfs een vertraagde, is vaak de meest diepgaande manier om meer te leren over het interpreteren van abstracte kunst. (Je buikgevoel? Dat is de meest eerlijke, meest diepgaande criticus die je ooit zult vinden. Vertrouw erop.)

4. Spiek naar de Titel (Maar Vertrouw Er Niet Op)

Soms geeft de titel een kleine hint, een suggestie naar de oorspronkelijke intentie of inspiratie van de kunstenaar. "Compositie met Rood en Blauw" vertelt je misschien minder dan "Stedelijke Symfonie," maar beide kunnen een toon zetten. Gebruik het als een suggestie, geen strikte handleiding. Het mooie is, jouw interpretatie kan totaal anders zijn dan die van de kunstenaar, en dat is helemaal prima. (Het is net alsof iemand je een geheim vertelt, maar jij hebt al je eigen, veel dramatischer versie.) Het is simpelweg een extra laag om te overwegen na je eerste emotionele reactie. (Een zacht gefluister, geen luid bevel.)

5. Overweeg de Context (en de Fysieke Aanwezigheid!)

Een snelle zoekopdracht over de kunstenaar of de kunstbeweging (zelfs een snelle blik op het museumlabel met je telefoon klaar voor een snelle zoekopdracht!) kan soms waardevolle inzichten bieden in waarom ze hebben gemaakt wat ze hebben gemaakt. Was het een reactie op oorlog? Een filosofische uitspraak? Begrijpen dat een kunstenaar reageerde op een specifieke sociale omwenteling, bijvoorbeeld, kan je helpen de onderliggende spanning of chaos in hun penseelstreken te waarnemen, zelfs als je die kennis niet nodig hebt om het te voelen. Een beetje kennis over de geschiedenis van abstracte kunst of moderne kunststromingen kan je ervaring verrijken, maar vergeet niet, de kunst moet nog steeds rechtstreeks tot je spreken. Uiteindelijk raakt het stuk je, of niet, ongeacht zijn afkomst. (Een beetje achtergrond kan nooit kwaad, maar je ogen zijn de baas.)

Onderschat ook de schaal niet; een enorm canvas kan je opslokken, terwijl een klein exemplaar je uitnodigt voor een intiem moment.

6. Maak het Persoonlijk

Dit is mijn favoriete onderdeel. Herinnert een bepaalde combinatie van kleuren je aan een zonsondergang uit je kindertijd? Roept een chaotische werveling het gevoel op van een drukke stadsstraat waar je ooit van hield (of een hekel aan had)? Verbind de kunst met je eigen herinneringen, ervaringen en gevoelens. Ik herinner me een groot, levendig abstract werk dat me om de een of andere reden terugvoerde naar de chaotische maar opwindende energie van een drukke Amsterdamse markt uit mijn jeugd. De betekenis zit niet alleen in het schilderij; het zit ook in jou en hoe je ermee omgaat. Dit is waar de ware magie gebeurt, waar de kunst uniek van jou wordt. Het is wat kunst meeslepend maakt. (Ontdek wat abstracte kunst echt meeslepend maakt). En eerlijk gezegd, wie houdt er niet van een goede persoonlijke connectie, vooral als het kunst betreft? (Het gaat om jouw verhaal, niet alleen dat van de kunstenaar.)

https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Piet_mondrian,_composizione_n._IV-composizione_n._6,_1914,_01.jpg, https://creativecommons.org/licenses/by/3.0

"Mijn Kind Zou Dat Kunnen!" – Een Veelvoorkomende Misvatting

Ach, die oude kraker! "Mijn kind zou dat kunnen!" We hebben het allemaal wel eens gehoord, toch? Het is aantoonbaar de meest voorkomende, en misschien wel meest begrijpelijke, reactie op abstracte kunst die bedrieglijk eenvoudig lijkt.

Het doet me denken aan die ogenschijnlijk moeiteloze gerechten van een meesterkok – je proeft het en denkt: "Dat zijn maar een paar ingrediënten!" maar de diepte van de smaak is immens. Maar dit is het punt: eenvoud in de kunst is vaak het moeilijkst te bereiken. Het vereist vaardigheid, intentie en een diepgaand begrip van compositie, kleurtheorie en expressie om iets echt impactvols te creëren, zelfs als het eruitziet als een paar krabbels.

Het is gemakkelijk om een eenvoudig ogend abstract werk af te doen, maar de reis naar die schijnbare eenvoud is vaak immens complex. In tegenstelling tot het spontane krabbelen van een kind – wat op zichzelf prachtig is, een pure verkenning – zijn de keuzes van een abstract kunstenaar diepgaand geïnformeerd door een beheersing van kunstprincipes, een diepgaand begrip van kleurtheorie, compositie en kunstgeschiedenis, en een bewuste intentie om een specifieke emotionele of intellectuele reactie op te roepen. Het is het verschil tussen een charmant brabbelend kind en een dichter die precies het juiste woord kiest voor immense impact. De 'kinderlijke' kwaliteit, indien aanwezig, is een keuze, geen gebrek aan vaardigheid.

En geloof me, de weg naar die 'eenvoudige krabbel' kan gevuld zijn met meer existentiële angst dan een belastingcontrole. Ik heb zeker dagen in mijn studio gehad dat een werk me elke stap van de weg tegenwerkte, en de uiteindelijke 'eenvoudige' penseelstreek uren van gefrustreerde onderhandeling met het canvas vergde. Het "lange, doordachte proces" achter mijn eigen abstracte werken omvat vaak lagen van experimenten, talloze beslissingen over kleurinteractie, en een diepe, vaak frustrerende, onderhandeling met het canvas totdat het oorspronkelijke gevoel zijn vorm vindt. Het is een reis van concept naar canvas die niet altijd lineair is, en eerlijk gezegd, soms ziet het er gewoon uit als een puinhoop totdat het plotseling klikt. Nieuwsgierig naar de echte harde realiteit? Lees over mijn persoonlijke creatieve proces en hoe men leert hoe abstracte kunst te benaderen. (Want zelfs kunstenaars hebben slechte dagen, en soms komen die 'aha!' momenten na veel 'oeps!' momenten.)

https://freerangestock.com/photos/177284/artists-workspace-filled-with-paint-brushes-and-supplies.html, https://creativecommons.org/public-domain/cc0/

Abstracte Kunst: Meer Dan Alleen Decoratie

Hoewel abstracte kunst er zeker fantastisch uitziet in moderne interieurs (leer hoe abstracte kunst moderne interieurs verheft), gaat het doel veel verder dan louter esthetiek. Het is een dialoog, een spiegel, een provocatie. Het kan een vergeten herinnering oproepen, of een gevoel weerspiegelen dat je niet wist dat je had, waardoor een interne dialoog in jou begint. Voor mij heeft het creëren en omgaan met abstracte kunst fundamenteel veranderd hoe ik de wereld zie, me dwingend om verder te kijken dan het voor de hand liggende, schoonheid te vinden in het ongeziene, en ambiguïteit te omarmen. Het is alsof je een geheime taal leert die plotseling alles levendiger maakt. Het daagt ons uit om verder te kijken dan het voor de hand liggende, te voelen zonder een duidelijk verhaal, en schoonheid en betekenis te vinden in het onverwachte. Deze diepere betrokkenheid onthult werkelijk de diepgaande betekenis van kunst zelf. En over ervaring gesproken, mocht je ooit in de buurt van 's-Hertogenbosch zijn, dan nodig ik je uit om enkele van deze principes in actie te zien in mijn museum. (Bezoek mijn museum in 's-Hertogenbosch). Abstracte kunst blijft evolueren, voortdurend grenzen verleggen en de complexiteit van onze hedendaagse wereld weerspiegelen, wat de blijvende relevantie ervan bewijst, verder dan louter trends.

https://www.flickr.com/photos/gandalfsgallery/27744325407, https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0/

Veelgestelde Vragen Over Het Begrijpen van Abstracte Kunst

Nog steeds aan het nadenken? Geen zorgen, je bent niet alleen. Hier zijn enkele veelvoorkomende vragen die ik hoor, en mijn gedachten daarover – want elke vraag is een deur naar dieper begrip.

V: Heb ik een speciale kunstopleiding nodig om abstracte kunst te waarderen?

A: Absoluut niet! Hoewel kunstgeschiedenis context kan bieden, is je persoonlijke reactie van het grootste belang. Het gaat om voelen, niet om feiten. Denk eraan als een prachtige zonsondergang; je hoeft geen astrofysicus te zijn om de schoonheid ervan te waarderen.

V: Wat als ik gewoon niet van abstracte kunst houd? Is dat erg?

A: Natuurlijk is dat prima! Kunst, vooral abstracte kunst, is diep persoonlijk. Niet elk stuk zal bij iedereen resoneren, en dat is volkomen normaal. Het doel is niet om jezelf te dwingen het leuk te vinden, maar om stukken te vinden die wel met je verbinden, of op zijn minst te begrijpen waarom sommige mensen dat doen. Het maakt allemaal deel uit van de immense wereld van alle kunststijlen.

V: Hoe weten kunstenaars wanneer een abstract werk 'af' is?

A: Ah, de eeuwige vraag! Voor mij, en veel abstracte kunstenaars, gaat het minder om het bereiken van een vooraf gedefinieerd 'afgewerkt' punt en meer om het vinden van een moment van innerlijke resonantie. Het is wanneer de dialoog tussen mij en het canvas compleet aanvoelt, wanneer het stuk zelf begint te zoemen met zijn eigen energie, en wanneer iets toevoegen of weglaten dat delicate evenwicht zou verstoren. Soms is het een stil gefluister, soms een triomfantelijk gebrul. Het is vaak een intuïtief proces, een gevoel in plaats van een checklist. En soms, na maanden, kijk ik nog steeds naar een 'afgewerkt' stuk en vraag me af of het nog één kleine streep kan gebruiken. (De strijd is echt.)

V: Hoe kan ik zien of een abstract schilderij "goed" is?

A: Dit is lastig omdat "goed" subjectief is. Hoewel een eenduidige definitie van "goed" ons ontgaat, omvatten veelvoorkomende indicatoren vaak een sterk gevoel voor compositie (de manier waarop elementen zijn gerangschikt), balans, kleurgebruik (of het nu harmonieus of opzettelijk storend is), een algemeen gevoel van intentie of energie, en vaak een vonk van originaliteit of innovatie. Daarnaast kunnen factoren zoals de reputatie van de kunstenaar, hun invloed op latere bewegingen, of kritische erkenning binnen de kunstwereld ook een rol spelen, maar uiteindelijk, als het een sterk, oprecht gevoel bij jou oproept, is dat een vrij goed teken dat het effectief is. (Ontdek beroemde abstracte kunstvoorbeelden).

V: Is er een specifieke manier om naar abstracte kunst te kijken?

A: Niet echt een specifieke manier, maar ik stel voor om jezelf de tijd te geven. Ga achteruit, leun dan voorover. Kijk er vanuit verschillende hoeken naar. Laat je ogen dwalen. Haast je niet. En onthoud, het is oké als je interpretatie in de loop van de tijd verandert, of zelfs van de ene naar de volgende keer dat je het bekijkt. De beste kunst blijft geven.

V: Hoe begin ik met het verzamelen of kopen van abstracte kunst?

A: De beste manier om te beginnen is simpelweg je buikgevoel te vertrouwen. Maak je geen zorgen over trends, investeringspotentieel of wat anderen denken. Als een stuk echt met je resoneert, een gevoel oproept, of je gewoon keer op keer ernaar wilt laten kijken, dan is dat je startpunt. Begin met wat je mooi vindt, zelfs als het maar een kleine afdruk is. Het gaat om het opbouwen van een persoonlijke connectie, niet om een portfolio van beroemde namen. Het is ook de moeite waard om onderzoek te doen naar kunstenaars wier werk je bewondert, misschien door hun creatieve proces te bekijken of zelfs hun studio of museum te bezoeken indien mogelijk. Onthoud, kunst verzamelen moet een vreugdevolle, persoonlijke reis zijn. Waarom begin je niet met het bladeren door mijn eigen collectie en kijken of er iets is dat je interesse wekt? (Blader door mijn collectie abstracte kunst te koop).

Alles Samenbrengen: Jouw Persoonlijke Verbinding

Dus, daar heb je het. Mijn hopelijk behulpzame reis door de levendige wereld van abstracte kunst. Het gaat niet om het kraken van een code, maar om het ontgrendelen van een deel van jezelf dat reageert op pure visuele taal. Het gaat erom jezelf toestemming te geven om te voelen, je af te vragen en te verbinden zonder de druk om een "juist" antwoord te vinden. Want is dat uiteindelijk niet waar de beste ervaringen van het leven om draaien? De onverwachte verbindingen, de stille momenten van begrip, de plotselinge uitbarstingen van emotie. Het is een voortdurend gesprek, een dat dieper wordt naarmate je er meer mee omgaat. En misschien, een stil gefluister dat zegt: "Ik snap het nu. Of ik begin het in ieder geval te snappen."

Welke verborgen gevoelens of vergeten herinneringen zou abstracte kunst voor jou kunnen ontgrendelen? Het is een vraag die het waard is om te onderzoeken. Als deze reis een verbinding heeft teweeggebracht, overweeg dan misschien zelfs om een stuk in je eigen ruimte te plaatsen. Ik nodig je uit om mijn collectie te verkennen en een stuk te vinden dat spreekt tot jouw eigen unieke verhaal. Kunst is immers niet alleen voor musea; het is om mee te leven, om elke dag vreugde en contemplatie op te wekken. (Blader door mijn collectie abstracte kunst te koop).

Printerval.com, licence